Polskie Sztuczne Serce
Program Polskie Sztuczne Serce to wyjątkowy projekt Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii, założonej w 1991 roku z inicjatywy profesora Zbigniewa Religi. Polskie Sztuczne Serce to program rządowy, który realizowany był w latach 2007 - 2012, a jego początkiem była uchwała Rady Ministrów z 6 marca 2007, dotycząca opracowania i wdrożenia klinicznego polskich protez serca. Koordynatorem akcji została Fundacja Rozwoju Kardiochirurgii, a wybór ten był nieprzypadkowy. Założona w 1991 roku Fundacja Rozwoju Kardiochirurgii obrała sobie za cel wspieranie rozwoju polskiej kardiologii oraz wprowadzanie do praktyki klinicznej najnowocześniejszych technologii i rozwiązań diagnostycznych oraz leczniczych.
Choroby serca stanowią jedną z najczęstszych przyczyn śmiertelności, na każdym kroku podkreślana jest zatem ogromna rola profilaktyki, a także możliwość jak najszybszego wdrożenia nowoczesnych terapii. Największym wyzwaniem dla medycyny są przypadki zaawansowanej niewydolności serca, w przebiegu której konieczna może być transplantacja serca. W momencie uruchomienia programu Polskie Sztuczne Serce problem niewydolności serca dotyczył około 500 - 750 tysięcy pacjentów, z czego u kilku tysięcy osób rozwinęła się ciężka niewydolność; do zabiegu transplantacji serca zakwalifikowanych było około 300 osób. Intensywne prace nad protezami serca trwały jeszcze przed rozpoczęciem programu Polskie Sztuczne Serce - przez ponad 15 lat prowadzono prace badawcze nad pozaustrojowym pulsacyjnym systemem wspomagania serca, który jako sztuczna komora wspomagania serca POLVAD włączony został do stosowania klinicznego. Kolejnym krokiem milowym dla polskiej kardiologii było wdrożenie Programu Polskie Sztuczne Serce. W realizowaniu tego programu uczestniczyło aż 40 zespołów z 35 ośrodków badawczych, które zrealizowało 17 zadań badawczych oraz 12 zadań wdrożeniowych.